W tej sprawie pewien sąsiad chciał udowodnić innym sąsiadom, że wygrał sprawę z jeszcze innym sąsiadem. Niestety dla siebie wpadł na pomysł skserowania otrzymanego odpisu orzeczenia – zawierającego wszystkie dane osobowe oskarżonego – i rozesłania go do skrzynek pocztowych najbliższych sąsiadów.  Osoba ta nie wpadła na to, aby zamazać choć część danych osobowych wskazywanych przez Sąd w wyroku. Osoba skazana poczuła się – zapewne słusznie – dotknięta takim rozpowszechnieniem dość szerokiego zakresu danych osobowych tj. “imię i nazwisko, a nadto imię ojca, imię i panieńskie nazwisko matki, datę oraz miejsce urodzenia, numer PESEL oraz adres zamieszkania”. Sąd uznał, że sąsiad wyczerpał swoim działaniem znamiona czynu zabronionego w art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych. Sąd warunkowo umorzył postępowania na okres roku tytułem próby. Powyższe orzeczenie Sąd uzasadnił: jednocześnie nie można mieć wątpliwości, że jego zachowanie, w zakresie strony przedmiotowej czynu, przybrało postać udostępniania. Dokonując wykładni językowej znamienia udostępnić, w ślad za Słownikiem języka polskiego pod red. W. D., należy przyjąć, że słowo to znaczy tyle, co „czynić dostępnym, ułatwiać, umożliwiać odbiór, przyswojenie, poznanie” (zob. udostępniać – Wielki słownik W. D. PWN). W świetle powyższego, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że zachowanie polegające na wrzuceniu do skrzynek pierwszej strony wyroku, umożliwiło sąsiadom zapoznanie się z jego treścią, w tym z danymi osobowymi R. W.. Skoro zatem bezspornie było to udostępnienie, to mamy tutaj do czynienia z przetwarzaniem danych osobowych, którego jedną z form jest udostępnienie; w świetle powyższego wywodu, bezsporne jest, że zachowanie oskarżonego A. N., wyczerpało znamiona strony przedmiotowej czynu zabronionego, o którym mowa w art. 107 ust. 1 u.o.d.o. W toku przewodu sądowego, nie ujawniły się przy tym jakiekolwiek okoliczności, które prowadziłyby do zdekompletowania pięcioelementowej struktury przestępstwa przewidzianej w art. 1 k.k. Jednocześnie, gdy idzie o zamiar, to w ocenie Sądu, oskarżony działał w zamiarze ewentualnym (art. 9 § 2 k.k.); sprawca realizując swój […]