Kolejny bardzo ciekawy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego. Tym razem NSA oddalił skargę kasacyjną osoby, która żądała od GIODO wydania decyzji: nakazującej udostępnienie danych osobowych w zakresie imienia, nazwiska oraz adresu zamieszkania osób hospitalizowanych z nim na jednym oddziale we wrześniu 2007 r. oraz udostępnienie danych osobowych J. B. w zakresie adresu zamieszkania przez […] Szpital Wojskowy z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w D. przy ul. S. […] (dalej: szpital). Strona domagała się także “ustalenia dokumentacji medycznej z okresu wrzesień 2007 r. i daty operacji złamanego palca” oraz “nadesłania kopii dokumentów Prezes UODO, we wrześniu 2020 r, odmówił wydania takiej decyzji, a w czerwcu 2021 r. WSA w Warszawie oddalił skargę od wskazanej decyzji. Organ ustalił, że we wrześniu 2007 r. skarżący był hospitalizowany w szpitalu w D., zaś […] września 2007 r. przeszedł operację złamanego […]. W trakcie pobytu w szpitalu – według jego twierdzeń – poddano go, bez jego zgody, eksperymentowi medycznemu. W sprawie tej Sąd Okręgowy w L. prowadził postępowanie cywilne o sygn. akt […], w trakcie którego zostały oddalone wnioski skarżącego o dopuszczenie dowodu z zeznań pacjentów, którzy przebywali wraz z nim na oddziale szpitalnym oraz o zobowiązanie szpitala do wskazania osób hospitalizowanych wraz ze skarżącym, a także Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z zeznań J. B.. WSA w Warszawie tak argumentował oddalenie skargi: dla nakazania przez GIODO na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 5 u.o.d.o. udostępnienia danych osobowych osób na potrzeby wniesienia pozwu do sądu przez jednostkę wnioskującą o te dane konieczne jest wnikliwe przeanalizowanie i zweryfikowanie przez organ, iż zamiar tej jednostki skorzystania z prawa do sądu jest realny i rzeczywisty niedopuszczalne jest bowiem powoływanie się na wolę skorzystania z przysługującego prawa do sądu po to, aby w istocie jedynie poznać dane osobowe innej osoby; stanowiłoby to niezasługujące na ochronę nadużycie art. 23 ust. 1 pkt 5 ustawy z 1997 r. (por. wyrok NSA z 6 sierpnia 2019 r., I OSK 2355/17; wyrok NSA […]