WSA w Warszawie rozpoznał skargę Administratora danych oraz Podmiotu przetwarzającego na decyzję Prezesa UODO z lutego 2023 r. nakazującą: […]sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, jako podmiotowi przetwarzającemu w rozumieniu art. 4 pkt 8 RODO, oraz […]F., jako administratorowi w rozumieniu art. 4 pkt 7 RODO reprezentowanemu przez […] T. S.A. z siedzibą w Warszawie, dostosowanie operacji przetwarzania do przepisów RODO poprzez zaprzestanie przetwarzania bez podstawy prawnej danych osobowych M. W. w celu dochodzenia od niego roszczeń majątkowych związanych z zawartą przez niego […] listopada 2012 r. umową z V. S.A. z siedzibą we W., z uwagi na brak prawnie uzasadnionego interesu wskazanego w art. 6 ust. 1 lit. f RODO. Powyższa sentencja decyzji Prezesa UODO została poprzedzona przeprowadzonym postępowaniem administracyjnym zainicjowanym skarga pewnego obywatela. Osoba ta wskazywała, że oba podmioty przetwarzają jego dane osobowe bez podstawy prawnej, gdyż zajmują się dochodzeniem zobowiązania naturalnego ze względu na to, że w sprawie minęły już okresy przedawnienia roszczenia. Organ, odwołując się do zebranego w toku postępowania materiału dowodowego, w tym kopii umów przedłożonych przez Spółkę oraz wyjaśnień złożonych przez jego strony, stwierdził, że Administrator miał w określonym czasie podstawę prawną do przetwarzania danych osobowych Uczestnika z tytułu dochodzenia od niego roszczeń tytułem wierzytelności w postaci należności pieniężnej związanej z zawartą przez niego umową z V. S.A. o świadczenie usług, która to wierzytelność następnie została przeniesiona na mocy umowy cesji przez V. S.A. na Administratora i powierzona do egzekucji Spółce. W przedmiotowej sprawie istotną okolicznością jest fakt, że roszczenia dochodzone przez Spółkę od Uczestnika uległy przedawnieniu [….] października 2016 r., co Spółka sama potwierdziła w swoich wyjaśnieniach skierowanych do Prezesa UODO. Wobec powyższego organ zauważył, że roszczenie sporne i przedawnione, tak jak w przedmiotowej sprawie, nie korzysta z waloru arbitralnego i sankcjonowanego prawnie przyznania mu cech słuszności i zasadności, jak ewentualnie mogłoby to nastąpić w orzeczeniu sądu, przez co niemożliwe jest stwierdzenie, czy roszczenie to w istocie rzeczy obiektywnie przysługuje wierzycielowi, czy też nie. Oświadczenie Uczestnika wyraźnie wykluczyło realną możliwość dochodzenia od niego jakichkolwiek roszczeń przez Administratora oraz działającą w jego imieniu […]