W lutym 2024 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił, w całości powództwo osoby, która “otrzymywała duże ilości wiadomości e-mail zawierających różnego rodzaju oferty”. Osoba ta wniosła o zasądzenie kwoty 50 000 zł od pozwanej Fundacji, która kierowała do niego wiadomości e-mail. Pozwana wskazała, że maile z ofertami i newsletterem wysyłane przez fundację oparte są zawsze na zgodach osób rejestrujących się w bazie danych fundacji, a adres wskazany przez powoda został zarejestrowany i potwierdzony przez rejestrującego wraz z udzieleniem wszystkich możliwych zgód. Ponadto, istnieje możliwość rezygnacji z otrzymywania takich maili. Dodatkowo pozwana podniosła, iż powód nie udowodnił tezy ażeby wskazany przez niego adres mailowy należał do powoda oraz strona powodowa przedstawiła jedynie wydruk jednego maila z ofertą od pozwanej. Sąd ustalił stan faktyczny wskazując, że: J. M. jest posiadaczem adresu e-mail: „(…)”. Na powyższy adres poczty elektronicznej powód otrzymywał wiadomości od pozwanej Fundacji (…) z siedzibą w W., zawierające w treści oferty handlowe Sąd zważył, że: J. M. podstawy żądania zapłaty przez pozwaną zadośćuczynienia w kwocie 50.000 zł upatruje w naruszeniu przez pozwaną art. 82 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) 2016/679 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (dalej: RODO) Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę opowiada się za: wąskim rozumieniem pojęcia „dóbr osobistych”, uznając, że nie każde pozbawienie człowieka pewnych uprawnień mieści się w tej kategorii i uzasadnia zastosowanie środków ochrony dóbr osobistych, przewidzianych w przepisach Kodeksu cywilnego; rozpoznając sprawę w przedmiocie ochrony dóbr osobistych sąd powinien w pierwszej kolejności ustalić, czy doszło do naruszenia dobra osobistego, a w przypadku pozytywnej odpowiedzi ustalić, czy działanie pozwanego było bezprawne; w rozpoznawanej sprawie kwestią o podstawowym znaczeniu było zatem udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy otrzymywanie niechcianej korespondencji mailowej, tzw. „spam” jest naruszeniem przez nadawcę wiadomości takiego dobra osobistego powoda jak prywatność i czy pozwana faktycznie naruszyła prywatność i wolności od korespondencji […]