Jeden z europejskich organów nadzorczych postanowił nie rozpoznawać skargi złożonej przez osobę, która domagała się udostępniania kopii swoich danych osobowych od administratora danych. Warto teraz zacytować podstawę prawną decyzji organu nadzorczego tj. art. 57 ust. 4 RODO: Jeżeli żądanie jest w sposób oczywisty nieuzasadnione lub nadmierne, w szczególności ze względu na swą powtarzalność, organ nadzorczy może pobrać opłatę w rozsądnej wysokości wynikającej z kosztów administracyjnych lub może odmówić podjęcia żądanych działań. Obowiązek wykazania, że żądanie jest w sposób oczywisty nieuzasadnione lub nadmierne, spoczywa na organie nadzorczym. Skarżący przekazał organowi nadzorczemu, że administrator danych nie odpowiedział na jego żądanie w terminie miesiąca. Organ nadzorczy decyzją z kwietnia 2020 r. odmówił rozpatrzenia skargi wskazując zacytowany wcześniej przepis ROOD. W uzasadnieniu organ ochrony danych wskazał, że współuczestnik złożył: do niego łącznie 77 skarg dotyczących ochrony danych w okresie od 28 sierpnia 2018 r. do 7 kwietnia 2020 r., a konkretnie 4 skargi dotyczące ochrony danych w 2018 r., 53 skargi w 2019 r. i kolejnych 20 skarg w pierwszym kwartale 2020 r. Dochodził w nich prawa do usunięcia danych w 46 przypadkach oraz prawa do uzyskania dostępu w 29 przypadkach. Okoliczności faktyczne leżące u podstaw skarg dotyczących ochrony danych są zasadniczo takie same. Współuczestnik najpierw wysyła żądania o udzielenie dostępu lub usunięcie do różnych administratorów w zakresie ochrony danych. Następnie składa skargę do organu ochrony danych, często kilka dni po upływie „okresu jednego miesiąca”, w ciągu którego administrator nie udzielił odpowiedzi. Ponadto regularnie kontaktuje się telefonicznie z organem ochrony danych. Krajowy sąd administracyjny uwzględnił skargę i uchylił ostatecznie decyzję organu ochrony danych z dnia 22 kwietnia 2020 r. W uzasadnieniu sąd administracyjny wskazał zasadniczo, że: ani z brzmienia art. 57 ust. 4 RODO, ani z motywów lub z systemowej analizy RODO nie można wywieść z wystarczającą pewnością, kiedy „wniosek (żądanie)” należy oceniać jako „nadmierne”. „Nadmierność” w rozumieniu art. 57 ust. 4 RODO zakłada w skrócie nie tylko powtarzalność, ale także „charakter […]