WSA w Warszawie nie wstrzymał wykonania pewnego postanowienia Prezesa UODO. Postanowienie zabezpieczające miało na celu zablokowanie deefpake’a dotyczącego pewnych obywateli Polski. Osoby te złożyły skargę do organu nadzorczego, który na początku sierpnia 2024 r. wydał przedmiotowe postanowienie. Organ nadzorczy na postawie zarówno RODO (art. 66 ust. 1) jak i krajowej ustawy o ochronie danych osobowych (art. 70 ust. 1 i 2) zobowiązał właściciela Facebooka do: ograniczenia przetwarzania danych osobowych Pana J.C. zam. w W., poprzez zakazanie ich udostępniania na rzecz innych podmiotów w reklamach wyświetlanych na portalach społecznościowych: F., dostępnym pod adresem internetowym […] oraz I., dostępnym pod adresem internetowym […], na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres trzech miesięcy od dnia doręczenia niniejszego postanowienia M. Prezes UODO wskazał także, że: Powołane treści zawarte w reklamach są nieprawdziwe, godzą w opinię innych osób o Skarżącym, podrywają zaufanie do niego jako człowieka, przedsiębiorcy, względnie ww. skutki takie wywołują wobec tej osoby fizycznej. Zauważyć bowiem należy, że Skarżący, w szczególności z racji ww. działalności gospodarczej, a także charytatywnej, jest osobą publiczną, powszechnie znaną i rozpoznawalną. Powołane reklamy wywołują zatem negatywną opinię o osobie Skarżącego, tudzież podważają zaufanie do niego niezbędne dla prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz charytatywnej. Można zakładać, że powołane treści zawarte w reklamach nie pojawiłyby się, gdyby Skarżący nie był osobą publiczną, publicznie znaną, ponieważ informacje właśnie o takiej osobie cieszą się powszechnym zainteresowaniem i z powodu takich cech tej osoby, ta osoba fizyczna stała się celem ataku. Co więcej treści te, pomimo że godzą w „S.” i „S.” określone przez Spółkę, nie zostały przez nią usunięte, podczas gdy zgodnie z preferowanymi standardami winna to zrobić. Jak bowiem deklaruje Spółka w ww. standardach, cyt.: „(…) Zgodnie z naszymi zasadami reklamy nie mogą promować produktów, usług, programów ani ofert przy użyciu oszukańczych lub wprowadzających w błąd praktyk, w tym praktyk, które mają wyłudzać od osób pieniądze lub dane osobowe (…)”, jak również cyt.: „(…) […]